Motto Non Nobis
-
- Berichten: 4
- Lid geworden op: 01-04-2011 21:05
Motto Non Nobis
Op veel plaatsen lees je dat Psalm 115 Vers 1 (Non nobis, non nobis, Domine Sed nomini tuo da gloriam) gebruikt werd als motto van de Orde van de tempelridders. Helaas heb ik nergens een bron kunnen vinden die dit bevestigd.
Weet iemand of dit pas veel later (18de ? 19de eeuw) werd verklaard ? OF bestaan er historische bronnen hierover ?
Weet iemand of dit pas veel later (18de ? 19de eeuw) werd verklaard ? OF bestaan er historische bronnen hierover ?
-
- Site Admin
- Berichten: 69
- Lid geworden op: 14-07-2008 18:16
De tekst ‘Non nobis Domine, non nobis, sed Nomini Tuo da gloriam’ zou het devies
van de orde geweest zijn. Vrij vertaald is dit ‘Niet voor ons Heer, niet voor ons,
maar glorie enkel in uw naam’. In een beschrijving van de tempeliers door een anonieme
pelgrim vinden we een verwijzing naar de tekst: ‘Als ze de tijd om oorlog te
voeren gekomen achten, en als de hoorn schalt, (…) zingen ze in koor de psalm van
David ‘Niet voor ons, O Heer’. De zin komt uit psalm 115:1 en herdenkt de nederlaag
van de Egyptenaren en de bevrijding van Israel door God, nabij de Rode
Zee. De tekst was, net als het Te Deum, bekend bij een breed publiek en werd gezongen
bij gelukkige gebeurtenissen of om miraculeuze overwinningen te vieren.
De psalm komt ook voor in het toneelstuk ‘Henry V’ van Shakespeare. Daarin laat
de Engelse koning na zijn zege nabij Agincourt in 1415, zijn soldaten knielen en het
Te Deum en het Non nobis zingen tijdens het begraven van de doden. Het lijkt erop
dat dat het Non nobis geen typisch tempelierslied was, maar dat de psalm gezongen
werd na het behalen van belangrijke zeges door de eeuwen heen.
van de orde geweest zijn. Vrij vertaald is dit ‘Niet voor ons Heer, niet voor ons,
maar glorie enkel in uw naam’. In een beschrijving van de tempeliers door een anonieme
pelgrim vinden we een verwijzing naar de tekst: ‘Als ze de tijd om oorlog te
voeren gekomen achten, en als de hoorn schalt, (…) zingen ze in koor de psalm van
David ‘Niet voor ons, O Heer’. De zin komt uit psalm 115:1 en herdenkt de nederlaag
van de Egyptenaren en de bevrijding van Israel door God, nabij de Rode
Zee. De tekst was, net als het Te Deum, bekend bij een breed publiek en werd gezongen
bij gelukkige gebeurtenissen of om miraculeuze overwinningen te vieren.
De psalm komt ook voor in het toneelstuk ‘Henry V’ van Shakespeare. Daarin laat
de Engelse koning na zijn zege nabij Agincourt in 1415, zijn soldaten knielen en het
Te Deum en het Non nobis zingen tijdens het begraven van de doden. Het lijkt erop
dat dat het Non nobis geen typisch tempelierslied was, maar dat de psalm gezongen
werd na het behalen van belangrijke zeges door de eeuwen heen.
-
- Berichten: 27
- Lid geworden op: 09-09-2008 18:15
Beste,
zoals Jan het al goed heeft verwoord, is deze leuze inderdaad niet zo goed gedocumenteerd in het bronnenmateriaal. Ik meende mij te herinneren dat het ook stond op een afbeelding in de kroniek van Matthew Paris (begin 13e eeuw).
In mijn opinie, was de leuze niet een dermate identificerend middel van de tempeliers als vaak wordt aangenomen. Te meer omdat het niet voorkomt in de regel of de retraits, hoewel bepaalde gebeden en verwijzingen naar de psalmen wel zijn opgenomen. Het Te Deum (dat werd gezongen na de meesterverkiezingen) bleek bijvoorbeeld veel centraler.
Ik vermoed trouwens, maar dit is suggestief, dat liederen met verwijzingen naar de Maccabeeën veel couranter zouden zijn geweest. Toch is er heel weinig werk verricht naar de liturgische teksten van de tempelorde (Alan Forey, Legras en Lemaitre). Bronnen die vele medievisten momenteel nog al te vaak links laten liggen, ondanks hun belang (ik denk maar aan recent onderzoek dat Tjamke Snyders nu aan het voeren is aan de UGent).
Xavier
zoals Jan het al goed heeft verwoord, is deze leuze inderdaad niet zo goed gedocumenteerd in het bronnenmateriaal. Ik meende mij te herinneren dat het ook stond op een afbeelding in de kroniek van Matthew Paris (begin 13e eeuw).
In mijn opinie, was de leuze niet een dermate identificerend middel van de tempeliers als vaak wordt aangenomen. Te meer omdat het niet voorkomt in de regel of de retraits, hoewel bepaalde gebeden en verwijzingen naar de psalmen wel zijn opgenomen. Het Te Deum (dat werd gezongen na de meesterverkiezingen) bleek bijvoorbeeld veel centraler.
Ik vermoed trouwens, maar dit is suggestief, dat liederen met verwijzingen naar de Maccabeeën veel couranter zouden zijn geweest. Toch is er heel weinig werk verricht naar de liturgische teksten van de tempelorde (Alan Forey, Legras en Lemaitre). Bronnen die vele medievisten momenteel nog al te vaak links laten liggen, ondanks hun belang (ik denk maar aan recent onderzoek dat Tjamke Snyders nu aan het voeren is aan de UGent).
Xavier